Eerste etappe van de ROOTS wandeling

Zondag was het eindelijk zo ver na vaak te hebben verplaatst vanwege weersomstandigheden en problemen met het openbaar vervoer, konden we nu echt op avontuur. Op Moederdag heb ik mijn moeder namelijk een wandelroute boekje van Roots gegeven, dit is het langste natuurpad van Nederland (456 km), ik wou dit graag met haar gaan wandelen, omdat wij hier allebei erg van houden. 

Ik ben lang bezig geweest met het plannen van de etappes in weekenden en vakanties. Uiteinedelijk kwamen we op het idee om de week voor de vakantie 1 etappe te wandelen en de week na de vakantie 3 dagen achter elkaar op pad te gaan. Hier bij overnachten we in een B&B en in een trekkershut op een camping. 

Omdat het station in Zwolle wordt verbouwd, bracht mijn vader ons naar het station in Meppel. Pip ging niet mee, omdat zij nog moet oefenen met treinreizen en we haar niet meteen zo'n lange rit wouden aandoen. Wij reizen niet vaak met de trein, dus zochten naar een paaltje om in te checken, dit bleek echter niet nodig te zijn omdat er geen poortjes waren. De trein naar Groningen was luxe, het was een intercity met mooie stoelen en lampen die zich automatisch aan de omgeving aanpaste. Ook was er gescheiden afval en een stopcontact bij je stoel. 

De tweede trein was een stoptrein en minder luxe, het was al wat ouder. Toen we in Delfzijl (Noorden van Groningen) aankwamen begon de wandeling. Het was even zoeken naar het goede pad, maar daarna was het erg duidelijk. Via routebeschrijving werd alles uitgelegd en mijn moeder keek via gps mee. Later bleek dit echter niet zo handig want dit slurpte de batterij binnen 2 uur leeg, waardoor we met de laatste 3 procent naar mijn vader moesten bellen om ons weer op te halen op het eindpunt (dit was nog wel even spannend!!)

We liepen eerst door het stadje Delfzijl. Er was een bijzonder weiland tussen de woonwijk en de autoweg waar 2 Schotse Hooglanders woonden. We konden er zo doorheen lopen en de dieren waren erg rustig aan het chillen onder de bomen. Een aantal kilometers later was er nog een bijzonder pad. We liepen door een soort parkje met veel bloemen, het leek net een soort boog die boven ons hoofd bij elkaar kwam. Er waren veel bijen die niet zaten te wachten op een fotoshoot,  want telkens wanneer wij een foto wouden maken vlogen ze weer weg. 

Bijna tegen Delfzijl ligt  Appingedam we liepen door een soort parkje op een schelpenpad. Dit kwam uit bij het Eemskanaal, vlak langs het water liep een graspad. We vervolgden onze route langs het kanaal, er stond veel wind en onderweg zagen we plezierboten die op vakantie gingen. 

Via weilanden kwamen we aan bij het Schildmeer het was een touristische plek waar veel ook veel fietsers  waren. Je kan er namelijk een rondje omheen lopen/fietsen. We liepen langs een fietspad wat uitliep op een uitkijktoren. Naast het fietspad waren veel holletjes (ik denk van muizen), toen ik door het gras liep sprongen er muisjes te voor schijn, ze kropen snel in hun holletje om te schuilen voor mijn grote voeten. Toen we bij de uitkijk toren aankwamen gingen we even kijken. Ik heb hoogtevrees dus bleef aan de rand staan, zodat ik me goed kon vasthouden.  In de verte zagen we het Schildmeer, er waren veel bootjes want er was volgens mij een zeilwedstrijd. Naast ons stonden twee mannen met een verrekijker te zoeken naar vogels. Ze zagen in de verte een vogel, dicht bij de hoogspanningsmast. Ik zag die hele hoogspanningsmat niet maar Goed!! Toen er een andere vogel voorbij vloog, wisten ze hem precies te benoemen. Ik dacht dat is een vogel met 2 poten en 2 vleugels was, maar zij zeiden dat het een torenvalk mannetje was. Ik vond dit zo bijzonder, waaraan kunnen zij dat zien?!

 Via een lange dijk kwamen we aan bij het natuurgebied 't Roegwold en het Dannemeer. Dit vond ik het mooiste stuk van de route. Het liep door een soort weiland, waar schapen aan het grazen waren. Het was zo wijds en rustig!! 5 Kilometer lang zijn we niemand tegengekomen. Om ons heen was een soort ruig grasland, met aan de rechterkant het Dannemeer. Het was bijzonder!! Blijkbaar was hier 6000 jaar geleden nog bos. Tegenwoordig is het een moeras, waar eeuwenoude boomstronken te voorschijn komen. Op sommige plaasten is er een soort groen eiland ontstaan op het water waar veel vogels zoals de Lepelaar, Zwarte Stern en de kieviet te zien zijn. 

We liepen over een 750 meter lang vlonderpad. Ik werd een beetje duizelig vanwege het water onder mijn voeten. Bang om in het water te vallen liep ik snel door naar het bankje midden op het Dannemeer. Het was een soort rustpunt die je ook hebt als je met een metalen ring een parcours moet afleggen zonder dat hij het ijzer raakt. 

Daarna was de route al snel afgelopen, we gingen van de route af naar het dorp Slochteren. Hier gingen we wat eten en zou mijn vader ons weer ophalen. We hadden van te voren al gekeken op Google Maps en zagen dat er een steakhouse was. Ik ben Vegatarisch, dus toen we onderweg een pannekoeken schip tegenkwamen was de keuze snel gemaakt. Met 2% batterij probeerden we mijn vader intelichten over de wijziging van de planning. Precies nadat we het aderes door hadden gegeven viel de telefoon uit dus konden we opgelucht adem halen. Het was namelijk nog best spannend of het zou lukken!! Ondanks dat het warm was bestelde ik een warme chocolade melk, met daarbij een lekkere pannekoek. Ik vind het altijd leuk om in een restaurant wat nieuws te proberen, dus ik koos een pannekoek met kaas, ui en tomaat. Het was Heerlijk!! 

10 minuten nadat we de Pannekoek op hadden kwam mijn vader aanrijden we bestelden nog wat drinken en maakten nog een praatje met de vriendelijke eigenaar. 

Ik kijk nu al uit naar de volgende etappes!!!

Rootswandeling: https://www.rootsmagazine.nl/2016/09/06/roots-lanceert-langste-natuurpad/

Het Restaurant: https://www.pannenkoekenschipvolharding.nl/